“Karga” absürt bir pandemi komedisidir. Modern aile yapısını, bireysel arayışları ve doğa karşısında insanın düştüğü komik ve trajik durumları alaycı bir dille sahneye taşır.

​

Pandemi döneminde kendilerini doğaya, bir orman kampına atan dört kişilik çekirdek bir ailenin (anne Fikret, baba Kamuran, oğul KJ ve kızları Ayşe) içsel yolculuklarını ve çatışmalarını hiciv dolu bir dille anlatan absürt bir kara komedidir. Aile, pandemiyle birlikte kapitalist ve şehirli yaşamı terk ederek “anlam arayışına” girer, fakat bu yeni hayat da eski alışkanlıkları ve çatışmaları gün yüzüne çıkarır.

​

Kamp hayatının doğayla mücadelesi, karga sembolü üzerinden şekillenir. Kamuran’ın toprakla, aileyle ve kargayla süren savaşı giderek paranoyaya dönüşür. Aile bireyleri kendi aralarında ve doğayla boğuşurken; eski yaşamın izleri, yeni hayatın içsel saçmalıklarıyla iç içe geçer. Karga, bir yandan doğanın temsilcisi olarak tohumları yer, diğer yandan Kamuran’ın öfkesinin hedefi haline gelir.

​

Oyunda aile içi çatışmalar, modern yaşamın absürtlüğü, kişisel dönüşüm ve anlamsızlık duygusu hiciv, fars ve grotesk öğelerle ele alınır. Karga karakteri, bir metafor olarak sürekli tekrar eden krizleri ve insanın doğaya karşı kaybettiği mücadeleyi simgeler.